ชื่อพืช ชะเอมไทย
ชื่ออื่น ชะเอมป่า
ชื่อวิทยาศาสตร์ Albizia myriophylla Benth.
ชื่อวงศ์ Leguminosae- Mimosaceae
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ไม้เถายืนต้นขนาดกลาง มีหนามตามลำต้นและกิง่ ก้าน ใบเล็กละเอียด
เป็นฝอย เป็นใบประกอบแบบขนนก 2 ชั้น เรียงสลับ ใบย่อยเรียงตรงข้าม
ใบย่อยรูปขอบขนาน มีขนที่ขอบใบ ดอกออกเป็นช่อที่ปลายกิ่ง ช่อดอกแบบ
ช่อแยกแขนง ลักษณะเป็นพู่ กลีบดอกสีขาว มีกลิ่นหอม ก้านช่อดอกยาว
1.3-2.3 เซนติ เ มตร ดอกรวมเป็ น กระจุ ก ที่ ป ลายก้ า น เกสรตั ว ผู้ ย าว
สีขาว 10 อัน ผลเป็นฝักแบน ปลายแหลม กว้าง 2.3-2.5 เซนติเมตร
ยาว 7.2-15.2 เซนติเมตร โคนและปลายแหลม มีเมล็ดนูนเห็นได้ชดั ประมาณ
3-10 เมล็ดต่อฝัก ผลอ่อนสีเขียว ผลแก่สเี หลืองถึงน้ำตาล ตรงบริเวณทีม่ เี มล็ด
จะมีรอยนูนเห็นชัด พบตามป่าดิบแล้ง ป่าดงดิบเขา และป่าโปร่งทั่วไป
สรรพคุณ
ตำรายาไทย ใช้ เนื้อไม้ มีรสหวาน แก้โรคในลำคอ แก้ลม แก้เลือด
ออกตามไรฟัน บำรุงธาตุและบำรุงกำลัง บำรุงกล้ามเนื้อให้เจริญ แก้ไอ
ขับเสมหะ แก้น้ำลายเหนียว ต้น รสหวานเอียน ถ่ายลม แก้โรคในคอ
ทำผิวหนังให้สดชืน่ แก้โรคตา ราก มีรสหวาน ทำให้ชมุ่ คอ แก้กระหายน้ำ และ
เป็นยาระบาย มีสรรพคุณแก้ไอ ขับเสมหะ แก้เจ็บคอ ใบ รสร้อนเฝื่อน
ขับโลหิตระดู ดอก รสขมร้อน ช่วยย่อยอาหาร ทำเสมหะให้งวด แก้ดี และ
โลหิต ผล ขับเสมหะ
ช่วงที่ออกดอก เมษายน ถึง พฤษภาคม
ช่วงที่ออกผล กุมภาพันธ์ ถึง สิงหาคม
Credit และข้อมูลอ้างอิง : https://samoonprithaiherb.blogspot.com/p/credit-01.html
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น