ชื่อพืช นางจุ่ม
ชื่ออื่น -
ชื่อวิทยาศาสตร์ Cansjera rheedii J.F. Gmelin
ชื่อวงศ์ Opiliaceae
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ไม้พมุ่ รอเลือ้ ย เนือ้ แข็ง ลำต้นและกิง่ อ่อนมีสเี ขียว ตามลำต้นมีหนาม
ทู่กระจายทั่วไป ใบเดี่ยว เรียงสลับในระนาบเดียวกัน แผ่นใบรูปไข่ รูปใบหอก
หรือรูปรี กว้าง 1.5-5 เซนติเมตร ยาว 3-13 เซนติเมตร ช่อดอกยาวแบบช่อ
เชิงลด ดอกสมบูรณ์เพศ หลอดกลีบรูปโถหรือรูปคนโท สีเขียวอมเหลือง ผิว
ด้านนอกมีขนกระจาย เกสรเพศผู้ 4 อัน เรียงระหว่างแฉกกลีบรวม เกสรเพศ
เมียเดี่ยว รูปขวด รังไข่เหนือวงกลีบ ผลแบบผลสดเมล็ดเดียวแข็ง รูปกลมรี
ขนาดเล็ก กว้าง 7-9 มิลลิเมตร ยาว 10-13 มิลลิเมตร โคนและปลายมน
ผิวขรุขระ สีเขียว เมื่อแก่เป็นสีส้มแดง เมล็ด รูปไข่หรือรูปรี ค่อนข้างกลม
พบตามป่าเต็งรัง ป่าดิบแล้ง เบญจพรรณ ป่าผสมผลัดใบ
สรรพคุณ
ตำรายาไทย เปลือกต้น เป็นส่วนผสมปรุงยาต้มดื่ม แก้ปวดเมื่อย
และแก้เส้นตึง
ในต่างประเทศ (ประเทศอินเดีย) ส่วนเหนือดิน ใช้เป็นยาถ่ายพยาธิ
ทั้งต้น ใช้รักษาอาการปวดหลัง ใบ ต้มน้ำดื่มรักษาเบาหวาน, ชนเผ่าทมิฬนาฑู
ประเทศอินเดีย ใช้รักษาอาการไข้แกว่ง หรือไข้ขึ้น ๆ ลง ๆ
ช่วงที่ออกดอก ตุลาคม ถึง กุมภาพันธ์
ช่วงที่ออกผล มกราคม ถึง มีนาคม
Credit และข้อมูลอ้างอิง : https://samoonprithaiherb.blogspot.com/p/credit-01.html
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น