ชื่อพืช มะเดื่อหอม
ชื่ออื่น -
ชื่อวิทยาศาสตร์ Ficus hirta Vahl.
ชื่อวงศ์ Moraceae
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ไม้พมุ่ ขนาดเล็ก มีน้ำยางขาว ไม่คอ่ ยแตกกิง่ มีรากเก็บสะสมอาหาร
ใต้ดนิ มีกลิน่ หอม กิง่ ก้านมีขนแข็งสากคาย เมือ่ แก่ลำต้นจะกลวง ใบเดีย่ วเรียง
สลับ รูปขอบขนาน รูปไข่แกมขอบขนาน รูปขอบขนานแกมไข่กลับ หรือรูป
ขอบขนานแกมใบหอก กว้าง 5-12 เซนติเมตร ยาว 12-25 เซนติเมตร
ใบมีพูลึก 3-5 พู มีขนทั้งสองด้านของใบ ดอกช่อประกอบด้วยดอกขนาดเล็ก
จำนวนมาก เบียดกันแน่นบนฐานรองดอก ซึ่งเจริญหุ้มดอก มีช่องเปิดด้านบน
ซึ่งมีใบประดับซ้อนทับหลายชั้นปิดอยู่ ทำให้ดูภายนอกคล้ายผล ค่อนข้างกลม
ดอกแยกเพศ อยู่ในช่อเดียวกัน ดอกเพศผู้ อยู่บริเวณรูเปิดของช่อดอก
ดอกเพศเมีย มีรังไข่เหนือวงกลีบ ผลรวม ผลย่อยเป็นผลสด กลม เล็ก
เมื่อสุกมีสีแดงอมส้ม มีขนหยาบสีทองหนาแน่น พบตามป่าดิบแล้ง ที่โล่งแจ้ง
ป่าละเมาะ ป่าโปร่งมีดอกตลอดปี
สรรพคุณ
ยาพื้นบ้านอีสาน ใช้ ราก ฝนน้ำกิน แก้ผิดสำแดง ช่วยบำรุงน้ำนม
ตำรายาไทย ราก รสฝาดเย็นหอม ใช้แก้พิษงู พิษฝี แก้ตับพิการ
หัวใจพิการ ฝนน้ำกิน แก้ผิดสำแดง เป็นยาระบาย ขับลมในลำไส้ บำรุงหัวใจ
บำรุงกำลัง ทำให้ชื่นบาน แก้พิษอักเสบ ลำต้นและราก ต้มน้ำดื่มบำรุงหัวใจ
ผล รสฝาดเย็น แก้พิษฝี
ยาพื้นบ้านภาคใต้ ลำต้นหรือราก ใช้ต้มน้ำดื่ม บำรุงหัวใจ
ช่วงที่ออกดอกและติดผล ตุลาคม ถึง ธันวาคม
Credit และข้อมูลอ้างอิง : https://samoonprithaiherb.blogspot.com/p/credit-01.html
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น