ชื่อพืช เมื่อยดูก
ชื่ออื่น เมื่อยแดง
ชื่อวิทยาศาสตร์ Gnetum macrostachyum Hook.f.
ชื่อวงศ์ Gnetaceae
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
พืชเมล็ดเปลือย เป็นไม้เถาเนื้อแข็ง เนื้อไม้มีวงปีสีแดงเข้ม เปลือกเถา
แก่สีน้ำตาล ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปขอบขนานถึงรูปขอบขนานแกมรูปใบหอก
กว้าง 4-5 เซนติเมตร ยาว 14-16 เซนติเมตร เนื้อใบหนาและเหนียวคล้ายแผ่นหนัง
ดอกช่อแบบช่อเชิงลด ออกที่ซอกใบหรือตามลำต้น สร้างโคนหรือสตรอบิลัสเดี่ยว
ออกเป็นช่อแกนรูปทรงกระบอก มีลักษณะเป็นกลุ่ม เรียงเป็นชั้น สีชมพูแดง ดอก
แยกเพศ ดอกย่อยเรียงเป็นชั้น ชั้นละประมาณ 10 ดอก มีขนสีน้ำตาลล้อมรอบ
แต่ละชั้น ปกคลุมหนาแน่น เมล็ดเปลือย ทรงรี ออกเป็นช่อ หนึ่งช่อมีประมาณ
20-25 เมล็ด ที่โคนแต่ละเมล็ดมีขนนุ่มสั้นสีน้ำตาลจำนวนมากปกคลุม เมล็ดไม่มี
ผลห่อหุ้ม จะมีกลีบนุ่มคล้ายหนังหุ้มอยู่ เมื่อยังอ่อนสีเขียวเมื่อแก่สีชมพูแกมส้ม
ส่วนปลายมีหนามแหลมขนาดเล็กมากหนึ่งอันยื่นออกมาเล็กน้อย พบตามป่าเต็งรัง
สรรพคุณ
ยาพื้นบ้านอีสาน ใช้ลำต้น ดองเหล้าดื่ม แก้ปวดเมื่อย ลำต้นผสมแก่น
กัดลิน้ ลำต้นขมิน้ เครือและลำต้นพรมคต ต้มน้ำดืม่ แก้อมั พฤกษ์ อัมพาต ราก ผสม
รากพลับเขา รากเมื่อย และรากปอแดง ต้มน้ำหรือฝนดื่ม แก้ไข้ เมล็ด เผาให้สุก
รับประทานได้ ในประเทศอินโดนีเซียใช้เมล็ดทำแป้งข้าวเกรียบ รสชาติหอมมันอร่อย
ยาพื้นบ้านภาคใต้ ใช้ลำต้น ผสมลำต้นตีนเป็ดน้ำ หรือรากหมากหมก
ลำต้นเถาเอ็นอ่อน และแก่นกันเกรา ต้มน้ำดื่ม บำรุงเส้นเอ็น ผสมสมุนไพรอื่น
แช่เหล้าดื่ม บำรุงกำลัง ผสมสมุนไพรอื่น ต้มน้ำดื่ม บำรุงโลหิตสตรี
ช่วงที่ออกดอกและติดผล มีนาคม ถึง เมษายน
Credit และข้อมูลอ้างอิง : https://samoonprithaiherb.blogspot.com/p/credit-01.html
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น