ชื่อพืช พะยอม
ชื่ออื่น -
ชื่อวิทยาศาสตร์ Shorea roxburghii G.Don
ชื่อวงศ์ Dipterocapaceae
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ไม้ยนื ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ เปลือกนอกหนา แตกเป็นร่องตาม
ยาว และเป็นสะเก็ดหนา ใบเดีย่ วเรียงสลับ กว้าง 3-7.5 เซนติเมตร ยาว 8-15
เซนติเมตร ใบรูปขอบขนาน ดอกช่อออกตามปลายกิ่งหรือเหนือรอยแผลใบ
กลีบดอกสีขาวหรือขาวแกมเหลืองอ่อน มี 5 กลีบ กลิ่นหอมจัด กลีบดอกบิด
เป็นเกลียว เชื่อมกันที่ฐาน เวลาร่วงหลุดทั้งชั้น เกสรตัวผู้มี 15 อัน เรียงเป็น
3 ชั้น ผลรูปกระสวย อยู่ใต้กระพุ้งโคนปีก มีปีกยาว 3 ปีก ปลายมนกลม เมื่อ
แห้งจะเป็นสีน้ำตาลแก่ เส้นตามยาวปีกชัดเจน ปีกสัน้ มี 2 ปลายยาวและแหลม
ผลแก่สีน้ำตาลแดง เมล็ดเกลี้ยง ปลายมีติ่งแหลม พบตามป่าเต็งรัง หรือป่าที่
ถูกรบกวนน้อย ป่าเบญจพรรณแล้ง และป่าดิบแล้ง
สรรพคุณ
ตำรายาไทย ดอก รสหอมสุขุม ปรุงเป็นยาแก้ลม บำรุงหัวใจ ลดไข้
เปลือกต้น รสฝาด ต้มดื่มแก้ท้องร่วง แก้ลำไส้อักเสบ ฝนทาสมานบาดแผล
ชำระแผล รักษาผดผื่นคัน ทุบเปลือกต้นใส่น้ำตาลสดที่ปาดจากงวงตาลเพื่อกัน
บูด หรือใส่เครื่องหมักดองเพื่อกันบูด เปลือกใช้ฟอกหนังและเคี้ยวกับหมากได้
ยอดอ่อนและเปลือก เป็นยาสมานแผล ทำยาเย็นแก้ไข้ แก้ร้อนใน ชันไม้
ใช้เป็นน้ำมันชักเงา และยาเรือ ดอกอ่อน มีรสมัน ลวกเป็นผักจิ้มน้ำพริก หรือ
นำมาแกงส้ม ต้มจืด ผัดน้ำมันหอย ผัดกับไข่ หรือชุบไข่ทอด
ช่วงที่ออกดอก ธันวาคม ถึง กุมภาพันธ์
ช่วงที่ออกผล มีนาคม ถึง เมษายน
Credit และข้อมูลอ้างอิง : https://samoonprithaiherb.blogspot.com/p/credit-01.html
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น