ชื่อพืช แฟบน้ำ
ชื่ออื่น หูลิง
ชื่อวิทยาศาสตร์ Hymenocardia punctata Wall. ex Lindl.
ชื่อวงศ์ Hymenocardiaceae
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ไม้พุ่มกึ่งไม้ยืนต้นขนาดเล็ก ใบเดี่ยวเรียงสลับ รูปไข่ รูปขอบขนาน
หรือรูปวงรี กว้าง 1.5-3 เซนติเมตร ยาว 2.5-7 เซนติเมตร ดอกแยกเพศอยู่
คนละต้น ดอกมีขนาดเล็ก ดอกตัวผู้เป็นช่อแบบหางกระรอก (catkins) ยาว
ประมาณ 2.5 เซนติเมตร สีแดงถึงม่วง มีเกสรเพศผู้ 4 หรือ 5 อัน อยู่รวม
กับเกสรเพศเมียที่เป็นหมัน ดอกตัวเมียเป็นช่อกระจะสั้นๆ ยาวประมาณ 1.5
เซนติเมตร ผลแห้งแตก ไม่มีปีก คล้ายรูปหัวใจ ลักษณะกลมแบน กว้าง แบ่ง
เป็น 2 พู ด้านบนหยักเว้าเล็กน้อย กว้างประมาณ 2 เซนติเมตร ปลายผลมี
ยอดเกสรเพศเมียติดคงทน ผลอ่อนสีเขียวปนเหลือง ผลแก่สนี ้ำตาลเข้ม พอแห้ง
แตกออกตามแนว มีเมล็ดเดียว พบตามป่าเต็งรัง ป่าผลัดใบ ป่าละเมาะริมน้ำ
สรรพคุณ
ตำรายาไทย ใช้ แก่น มีรสมึนเมาเล็กน้อย แก้พิษทั้งปวง แก้พิษไข้
เซื่องซึม เป็นยาถอนพิษ แก้ปวดเมื่อยตามร่างกาย แก้ปวดหลังปวดเอว
แก้กระษัย (การป่วยที่เกิดจากหลายสาเหตุ ทำให้ร่างกายเสื่อมโทรม ซูบผอม
โลหิตจาง ปวดเมื่อย) และขับปัสสาวะ ราก รักษากามโรค
ยาพื้นบ้านอีสาน ใช้ ลำต้น ผสมลำต้นการเวก รากตับเต่าต้น ราก
เอนอ้าขน รากกำจาย ลำต้นอ้อยแดง ต้มน้ำดื่ม แก้ผิดสำแดง เข้ายากับขมิ้น
ต้น และขมิ้นเครือ ต้มน้ำดื่ม แก้ซางเด็ก ลำต้นและใบ นำมาเผาให้เกิดควันไฟ
รักษาฝีหนองในสัตว์เลีย้ ง ราก เข้ายากับรากส้มกุง้ ฝนกับน้ำดืม่ แก้ไข้มาลาเรีย
ช่วงที่ออกดอกและติดผล กุมภาพันธ์ ถึง มิถุนายน
Credit และข้อมูลอ้างอิง : https://samoonprithaiherb.blogspot.com/p/credit-01.html
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น