ชื่อพืช ส้มลม
ชื่ออื่น -
ชื่อวิทยาศาสตร์ Aganonerion polymorphum Pierre ex Spire
ชื่อวงศ์ Apocynaceae
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ไม้เถาเลื้อย ไม่มีมือเกาะ มีน้ำยางขาว ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปไข่
รูปใบหอกหรือรูปวงรี กว้าง 2-5 เซนติเมตร ยาว 4-9 เซนติเมตร ดอกช่อ ออกที่
ปลายกิ่ง แบบช่อเชิงหลั่น ช่อดอกยาว 3-9 เซนติเมตร มีดอกย่อยขนาดเล็ก
จำนวนมาก กลีบดอกสีชมพู หรือสีบานเย็น มี 5 กลีบ โคนเชื่อมเป็นหลอดสีเขียว
แกมขาว ปลายแยกกัน บิดเวียนขวา รูปค่อนข้างกลม กลีบดอกส่วนมากมีสีชมพู
อมแดง เกสรเพศเมีย มีรังไข่เหนือวงกลีบ ฐานรองดอกมี 5 พู ใบประดับขนาด
เล็กรูปไข่แคบ ๆ ร่วงง่าย กลีบเลี้ยงสีเขียวเข้มปนแดง มี 5 กลีบ ผลเป็นฝักคู่
โคนฝักติดกัน ฝักกลม ปลายฝักแหลม ยาวได้ประมาณ 20 เซนติเมตร เกลี้ยง
ฝักสดมีสเี ขียว เมือ่ แห้งมีสนี ำ้ ตาลและแตกตามยาวเป็นตะเข็บเดียว เมล็ดมีจำนวน
มาก เมล็ดเรียวยาว สีน้ำตาล มีขนสีขาวเป็นพู่ติดอยู่ พบตามป่าเต็งรัง ป่าดิบแล้ง
สรรพคุณ
ยาสมุนไพรพื้นบ้านอีสาน ใช้ราก ต้มน้ำดื่ม แก้โรคกระเพาะ ช่วยขับลม
เข้ายาแก้ตกขาว แก้กล้ามเนื้อท้องเกร็ง หรือผสมกับต้นเล็บแมว ต้นตับเต่าโคก
ต้นมะดูก ต้นเปล้าใหญ่หรือเปล้าน้อย ต้นมะเดื่ออุทุมพร ต้นกำจาย ต้นกำแพงเจ็ดชั้น
และต้นกระเจียน ต้มน้ำดื่ม แก้ปวดเมื่อย ลำต้น ต้มน้ำดื่มแก้ลมวิงเวียน ทั้งต้น
ต้มน้ำอาบ แก้คัน ใบ ดอก และผล มีรสเปรี้ยว รับประทานได้
ช่วงที่ออกดอกและติดผล มีนาคม ถึง กรกฎาคม
Credit และข้อมูลอ้างอิง : https://samoonprithaiherb.blogspot.com/p/credit-01.html
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น