ชื่อพืช ส้มป่อย
ชื่ออื่น -
ชื่อวิทยาศาสตร์ Acacia concinna (Willd.) DC.
ชื่อวงศ์ Leguminosae-Mimosoideae
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ไม้พุ่มรอเลื้อย เถามีเนื้อแข็ง มีหนามเล็กแหลมตามลำต้น กิ่งก้านและใบ
ไม่มีมือเกาะ เถาอ่อนสีน้ำตาลแดง มีขนกำมะหยี่หรือขนสั้นหนานุ่ม ใบเป็นใบประกอบ
แบบขนนกสองชั้น เรียงสลับ ใบย่อยรูปขอบขนาน ดอกเป็นช่อกระจุกกลม ออกตาม
ซอกใบ ดอกขนาดเล็กอัดแน่นอยู่เป็นแกนดอก กลีบดอกเป็นหลอด สีขาวนวล กลีบ
เลี้ยงและกลีบดอกอย่างละ 5 กลีบ กลีบเลี้ยง สีแดง อาจมีสีขาวปนเล็กน้อย เกสรเพศ
ผู้ 200-250 อัน ผลเป็นฝักรูปขอบขนาน แบนยาว หนา ขนาด กว้าง 1.3-1.4 เซนติเมตร
ยาว 7.0-9.3 เซนติเมตร ฝักอ่อนเปลือกสีเขียวอมแดง เมื่อแก่สีน้ำตาลเข้ม ผิวฝักเป็น
ลอนคลื่นเป็นข้อ ปลายฝักมีหางแหลม สันฝักหนา แต่ละผลมี 5-12 เมล็ด เมล็ดสีดำ
แบนรี ผิวมัน พบตามป่าคืนสภาพ ป่าเบญจพรรณ และที่รกร้างทั่วไป
สรรพคุณ
ตำรายาไทย ฝัก รสเปรี้ยว มีสารซาโปนินสูง ตีกับน้ำจะเกิดฟองที่คงทน
ใช้ต้มเอาน้ำสระผมช่วยขจัดรังแค บำรุงผม ต้มอาบน้ำหลังคลอด ตำพอกหรือชุบ
สำลีปิดแผลโรคผิวหนัง ใช้ทำขี้ผึ้งปิดแผลแก้โรคผิวหนัง ฝักปิ้งให้เหลือง ชงน้ำจิบ
เป็นยาขับเสมหะแก้ไอ แก้น้ำลายเหนียว ใบ ต้มดื่ม ขับเสมหะ ขับระดูขาว
แก้น้ำลายเหนียว ฟอกโลหิต แก้บิด ชำระเมือกมันในลำไส้ แก้โรคตา ตำประคบให้
เส้นเอ็นหย่อน ยอดอ่อน ดอก รสเปรี้ยว ฝาด มัน แก้เส้นเอ็นที่พิการให้สมบูรณ์
ใบและฝัก ต้มอาบ ทำความสะอาด บำรุงผิว ราก รสขม แก้ไข้ ยอดอ่อน ใบอ่อน
มีรสเปรี้ยว รับประทานเป็นผักสด นำมาปรุงอาหารและช่วยดับกลิ่นคาวปลาได้
ช่วงที่ออกดอก มกราคม ถึง พฤษภาคม
ช่วงที่ออกผล พฤษภาคม ถึง ตุลาคม
Credit และข้อมูลอ้างอิง : https://samoonprithaiherb.blogspot.com/p/credit-01.html
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น