ชื่อพืช ยางน่องเครือ
ชื่ออื่น -
ชื่อวิทยาศาสตร์ Strophantus scandens (Lour.) Roem.& Schult.
ชื่อวงศ์ Apocynaceae
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ไม้เถาเนือ้ แข็งเลือ้ ยพาดพันต้นไม้อนื่ เถากลม เกลีย้ ง เปลือกสีน้ำตาลแดง
ไส้อ่อน ทั้งต้นมีน้ำยางสีขาวมีพิษ ใบเดี่ยว หนาเรียบ แข็ง ใหญ่และยาว เรียง
ตรงข้าม รูปวงรี รูปไข่กลับหรือรูปไข่ กว้าง 3-9 เซนติเมตร ยาว 5-15 เซนติเมตร
ใบเป็นมันสีเขียวเข้ม ดอกช่อ กลีบดอกสีขาวนวล 5 กลีบ ปลายแหลมยาว
สีแดงเข้มเมื่อแรกบาน แล้วเปลี่ยนเป็นสีเหลืองและแดง ปลายกลีบสีเหลืองแล้ว
เปลี่ยนเป็นสีแดงและม่วง รยางค์รูปมงกุฎสีแดง แล้วเปลี่ยนเป็นสีม่วง ผลเป็นฝักคู่
รูปทรงกระบอก ขนาดใหญ่ กว้าง 2-5 เซนติเมตร ยาว 13-30 เซนติเมตร
เมื่อแก่จัดสีน้ำตาลแดง และแตกออก เมล็ดสีน้ำตาล มีขนสีขาว ปลิวไปตามลม
เกิดตามที่รกร้างว่างเปล่าทั่วไป ในป่าละเมาะ ป่าแล้ง
สรรพคุณ
ตำรายาไทย น้ำยาง มีรสเมาเบื่อเป็นพิษ บำรุงหัวใจอย่างแรง ไม่ควร
นำมาใช้เอง เพราะอันตรายมาก ทางยาควรใช้แต่น้อยที่สุดจึงจะมีผลในทางดีได้
หรือใช้แก้ช็อกหมดสติ หมอโบราณกล่าวว่าใช้ยางไม้นี้ผสมทำยาพิษอาบลูกดอก
ทำให้พิษแล่นเร็ว ยางจากต้น ผสมกับยาพิษชนิดอื่น เช่น พิษจากงูเห่า และสัตว์มี
พิษอื่น ๆ มาผสมรวมกัน ทาลูกหน้าไม้ลา่ สัตว์ เพราะยางไม้นี้นำพิษซึมเข้าบาดแผล
อย่างรวดเร็ว แต่ก่อนรับประทานเนื้อ สัตว์ให้เฉือนเอาเนื้อ ร้ายที่มีสีเขียวออกจนหมด
จึงจะรับประทานเนื้อสัตว์นั้นได้
ช่วงที่ออกดอกและติดผล ธันวาคม ถึง กุมภาพันธ์
Credit และข้อมูลอ้างอิง : https://samoonprithaiherb.blogspot.com/p/credit-01.html
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น